de beschouwing
De boeken van Alex Boogers waar we het hier op de website vooral over hebben gehad zijn vooral gericht op een wat ouder publiek. Dat zie je vooral in de taal die in de boeken worden gebruikt. Bijvoorbeeld in Het waanzinnige van sneeuw wordt heel wat gescholden, al ligt dat waarschijnk aan de hoofdpersoon van dat boek. Al kan je wel hierdoor zien wat de schrijfstijl van deze schrijver is.
Deze boeken zijn vooral geschikt voor de leerlingen van de bovenbouw, voornamelijk vanwege de manier hoe de boeken zijn geschreven. Ze zijn namelijk redelijk moeilijk te volgen bijvoorbeeld, het ene moment zit je in het boek vastgemaakt aan een rechtopstaande tafel omdat je weer moet leren staan, en het moment daarna zit je op de kamer van een vriendelijke thaibokser een exotisch drankje te drinken terwijl hij zijn kamer met foto’s van zijn helden laat zien.
Het is een feit dat Het boek Estee en Het waanzinnige van sneeuw met elkaar te maken hebben al zie je in het boek Estee eerder hoe het begint met Estee, terwijl je in het boek Het waanzinnige van sneeuw leest wat het gevolg van haar actie is, je ziet daar hoe haar broer met haar dood omgaat.
Alle drie de boeken worden naar onze mening ongeveer het zelfde opgebouwd. Met eerst een blik in het heden waar net iets heel erg spannends is gebeurt, waarna je opeens beetje vooruit gaat omdat het blijkt dat je net een terug blik hebt gezien van de hoofdpersoon. Als je een beetje verder bent gekomen in het boek komt, dan lees je vooral hoe de hoofdpersoon daar is beland, hoe het allemaal is gebeurt ook leer je steeds meer belangrijkere hoofd/bij personen kennen die allemaal iets met de gebeurtenis te maken hebben al weet je nog niet wat.
Het gebeurt allemaal zo snel dat je soms even moet terug lezen om te begrijpen wat er nou precies op de bladzijde is gebeurt waardoor je soms weer helemaal van bovenaan de blazijde moet beginnen.
En in de afbouw van deze boeken krijg je steeds meer informatie binnen, dat je als iemand van de onderbouw nooit allemaal kan opnemen en ik spreek hier uit ervaring als onderbouw student, ik had meerdere momenten dat ik even terug moest bladeren omdat ik het niet meer begreep.
Daarbij komt ook nog hoe de boeken zijn geschreven. Het zijn vooral boeken waarin naar mijn mening meer straat taal wordt gebruikt maar tegelijk ook weer niet, oftewel het is een mix van straat en beleefd nederlands zeg maar. Bijvoorbeeld dan spreekt remy het ene moment heel beleefd tegen zijn moeder of sensei van zijn sportschool, terwijl je daarna zijn gedachte ziet waar hij nogal aan het schelden is wat hij, op de manier hoe hij een beetje tegen zijn kennissen en vrienden praat.
Dus kort samengevat deze boeken zijn vooral voor de wat oudere doelgroepen vanwege het feit dat ze moeilijk te volgen zijn, veel grof taalgebruik in zich hebben en ook nog door de manier van hoe de taal gebruikt wordt waardoor je echt ziet dat er soms wat respectloos gedrag is tegen de wat ouderen bevolking.